آشنایی با نژاد پرشین : گربۀ اصیل ایرانی
تاریخچۀ نژاد پرشین
نژاد پرشین یکی از نژادهای قدیمی است. برای کسانی که این گربهی زیبا را دوست دارند جای تعجب نیست که زیبایی موی بلند از این مهد تمدن سرچشمه می‌گیرد: بین‌النهرین، که بعدها به عنوان پارس و در دوران مدرن به آن ایران می‌گویند. موی بلند این نژاد احتمالا ناشی از یک جهش ظبیعی بوده است. ظاهر جذاب او توجه یک نجیب‌زاده‌ی جهانگرد قرن 17 به اسم پیتر دلا وال را جلب کرد. او اولین کسی است که گربهی مو بلند را در 1626 به اروپا آورد. در آن زمان این گربه‌ها دارای موی ابریشمی و درخشان خاکستری رنگ بودند. اما به‌خاطر پرورش انتخابی گربهی پرشین، اکنون در رنگ‌های مختلف از جمله دو رنگ (ترکیب یک رنگ با سفید) یافت می‌شوند.
تا اواخر قرن 19، زمانیکه پرورش و نمایش دادن گربه‌ها محبوبیت پیدا کرده بود؛ گربههای مو بلند از ایران، ترکیه، افغانستان و دیگر نقاط جهان به گربۀ “آسیایی” شناخته می‌شدند و معمولا در تولیدمثل با هم ترکیب می‌شدند. در یک شوی گربه به نام کریستال پالاس (قصر کریستالی) در سال 1871، گربهی پرشین در میان گربه‌هایی بود که نمایش داده می‌شد. آنها حیوان خانگی محبوب آن زمان بودند و توجه زیادی را نیز به خاطر علاقه‌ی زیادی که ملکه ویکتوریا به آن نشان می‌داد جلب کرد. حتی در زمان ویکتوریا یک انجمن همراه یک “سلبریتی” از مطلوب بودن شرایط برای حیوانات حمایت می‌کرد.
به واسطه‌ی پرورش انتخابی نژادها، دوستداران گربه‌ها شروع به شکل‌دهی نژاد پرشین به ظاهر امروزی که مشاهده می‌کنیم کردند. آنها گربه‌ها را به گونه‌ای پرورش دادند که سر گرد، صورت کوتاه، بینی سربالا، گونه‌های برجسته، گوش‌های کوچک با لبۀ گرد، چشمان درشت و بدن نیرومند داشته باشند. موی این نژاد بلند تراز نژاد آنگورا بود و پاهای کوتاهتری نیز داشت. طولی نکشید که گربههای پرشین، از آنگورا ها محبوبیت بیشتری پیدا کردند.
نژاد پرشین اولین بار در اواخر قرن نوزدهم به ایالات متحده وارد شد. آنها در آمریکا هم بسیار محبوبیت یافتند و آرام آرام جای گربهی مین کون، که برای آمریکایی‌ها خیلی عزیز بود، را گرفت. در کمتر از صد سال، نژاد پرشین ، به خاطر ظاهر زیبا و شخصیت شیرینش، به دوستداشتنی ترین نژاد در سراسر جهان تبدیل شد.
اندازۀ گربههای پرشین
پرشین یک گربه متوسط است. پرشین‌ها معمولا بین 3 تا 5.5 کیلوگرم وزن دارند.
ویژگی‌های شخصیتی در گربههای نژاد پرشین
پرشین متین و مطیع است و به شیرین و ساکت بودن معروف است. او یکی از زیبایی‌های هر خانه‌ایست. دوست دارد بر روی پای شما بنشیند، احساس ارزشمند بودن کند و نوازش شود، با کودکانی که مهربانند و آنها را به آرامی برس می‌کشند بازی کنند. آنها دوست دارند متمایز باشند. پرشین‌ها مهربان هستند اما تفاوت قائل می‌شوند؛ آنها تمام توجه خود را به اعضاء خانواده و گاهی بعضی از مهمان‌ها که احساس می‌کنند قابل اعتمادند می‌دهند.
بودن در محیط‌های پر سر و صدا سبک زندگی مورد علائقه‌ی نژاد پرشین نیست. آنها گربههای آرامی هستند که خانه‌های آرامی که تغییرات روزانه کمی اتفاق می‌افتد را ترجیح می‌دهند. نژاد پرشین با نگاهی گویا و صدایی نرم، دلنشین و آهنگین نیازهایش را به شما می‌گوید : وعده‌های غذایی منظم، کمی بازی با اسباب بازی موشی حاوی کت نیپ یا چوبدستی‌های پردار، مقدار زیادی عشق (که ده برابرش را به شما برمیگرداند) از جمله نیازهایشان است. نژاد پرشین گربه‌ایست که بعید است از پرده‌های شما بالا بکشد، روی کانتر آشپزخانه بپرد یا روی یخچالتان استراحت کند. او با فرمانروایی کردن بر روی کف خانه و نزدیکترین وسایل به سطح زمین هم کاملا راضی و خوشحال است. هنگامی که سرکارهستید و یا درگیر کارهای خانه هستید، نژاد پرشین دوست دارد روی صندلی یا مبل و یا تخت لم دهد تا زمانیکه سر شما خلوت شود و توجه وعلاقه کافی را به او بدهید.او نیز با کمال میل این توجه را می‌پذیرد اما هرگز خودش تقاضای آن را نمی‌کند.
بیماری‌های رایج در نژاد پرشین
هم نژاد خالص پرشین وهم نژادهای ترکیب با آن، مشکلات سلامتی مختلفی دارند که ممکن است مربوط به ژنتیک طبیعی آنها باشد. اگرچه آنها زیبا و شیرین هستند، اما نژاد پرشین مستعد تعداد زیادی مشکلات سلامت بالقوه هستند. بیشتر این مشکلات مربوط به ساختار صورتشان است:
- سختی در تنفس یا تنفس با صدای غیر طبیعی ناشی از تنگ بودن سوراخ بینی آن‌هاست.
- قرار گرفتن نامناسب دندان‌های فک بالا و پایین بر روی هم به معناس آن است که دندان‌ها به خوبی باهم جفت و جور نمی‌شوند.
- اشک بیش از حد
- مشکلات مربوط به چشم مانند چشم گیلاسی(Cherry Eye)، برگشتگی پلک به داخل یا آنتروپیون(Entropion)
- حساسیت به گرما
- بیماری کلیوی پلی کیستیک، که یک آزمایش ژنتیکی در دسترس است.
- مستعد به رینگ وُرم ( Ring Worm )، نوعی عفونت قارچی
- سبریا اولیوسا (Seborrhea oleosa) که یک مشکل پوستی است که موجب خارش، قرمزی و ریزش مو می‌شود.
مراقبت و نگهداری از گربههای نژاد پرشین
مهمترین چیزی که بایددر نگهداری این نژاد بدانید نیاز به پیرایش روزانۀ آن‌هاست. آن موهای بلند زیبای سفید به خودی خود تمیز و بدون گره باقی نمی‌ماند. باید به آرامی اما به طور کامل و سرتاسری شانه زده شود. و داشتن حمام منظم مثلا یکبار در ماه برایشان ایده آل است.
مسئله‌ی دیگری که باید به آن توجه کنید، جعبه‌ی خاک آن‌هاست. خاک جعبه ممکن است در میان پاها یا موهای نژاد پرشین گیر کند. اگر گربه و جعبۀ خاک او به طور منظم تمیز نگه داشته نشود؛ نژاد پرشین احتمال بیشتری در توقف استفاده از جعبه‌ی خاکش را دارد.
اشک ریختن زیاد می‌تواند یکی از مشکلات این نژاد باشد. بنابراین باید روزانه گوشه‌های چشم‌ها را تمیز کنید تا از به وجود آمدن لکه در زیر چشم‌ها جلوگیری نمایید.
دندان‌ها را برای جلوگیری از مشکلات لثه‌ای مسواک بزنید. بهترین کار برای حفظ بهداشت دهان مسواک روزانه است اما اگر نتوانستید به یاد داشته باشید حتی هفته‌ای یکبار مسواک بهتر از مسواک نزدن است.
خوب است که گربهی پرشین را تنها در خانه نگهدارید. آنها اهل دعوا و جنگیدن نیستند و در مواجهه با سایر گربه‌ها، سگ‌ها کویوت‌ها و دیگر حیوانات و خطرات بسیار ضعیف عمل می‌کنند. همچنین کثیفی، برگ‌ها و دیگر چیزهای چسبنده موجود در خیابان‌ها در موهای نژاد پرشین قرار می‌گیرند. اگر به گربه اجازه‌ی پسه در بیرون را بدهید به معنای آن است که باید ساعت‌ها برای تمیز کردن و پیرایش او وقت بگذارید.
در نظر داشته باشید گربههای نژاد پرشین که به بیرون از خانه می‌روند در خطر دزدیده شدن توسط افرادی هستند که اگر خوشبین باشیم به دنبال گربه‌ای زیبا بدون هزینه‌اند.
موها و پیرایش نژاد پرشین
نژاد پرشین دارای یک ظاهر متمایز است: سر گرد و بزرگ، چشمان گرد و بزرگ، یک بینی کوتاه، گونه های برجسته و گوش های کوچک با گوشه‌های گرد. سر آنها بر روی گردن کوتاه و کلفت قرار دارد و دارای بدن محکم و عضلانی است. پاهای نژاد پرشین کوتاه، قوی و کلفت با پنجه‌های بزرگ، گرد و محکم است. دم نژاد پرشین کوتاه است اما متناسب با طول بدن گربه است.
موهای بلند، ضخیم و درخشان با بافتی لطیف ظاهر گربه با نژاد پرشین را کامل می‌کند.در تمام طول بدنش موهایش بلند است و یک حلقۀ پرپشت در اطراف گردنش ایجاد می‌کند.
گربههای نژاد پرشین ظاهرهای متفاوتی دارند. بعضی از آنها صورتشان تخت (Peke-face) است و با نام فلت شناخته می‌شوند. صورت آنها کاملا صاف است و این نام از سگ نژاد پکینیز(Pekingese) برای آنها در نظر گرفته شده است. در نتیجه قبل از تهیه‌ی یکی از آنها به مشکلات تنفسی که برایشان به وجود می‌آِید مجددا فکر کنید.
گفته می‌شود پرشین دیگر که عروسکی یا (Doll-face) نامیده می‌شود ظاهری قدیمی‌تری دارد. صورت او به اندازه‌ی پرشین‌های فلت تخت نیست.
نژاد پرشین از هر قسمی، به واسطۀ تنوع در رنگ و طرح‌های خود، چشمگیر ا. رنگ چشم با رنگ موهای آنها رابطه دارد. به عنوان مثال، ایرانیان سفید دارای چشمهای آبی یا مسی درخشان هستند؛ دیگر پرشین‌های تکرنگ چشمهای مسی درخشان دارند؛ پرشین نقره‌ایی و طلایی چشمهای سبز یا آبی دارند.
رابطه نژاد پرشین با کودکان و سایر حیوانات خانگی
گربههای نژاد پرشین بهترین انتخاب برای یک خانواده با بچه ها و سگ های پر سر و صدا و شلوغ نیستند، اما هیچ گونه اعتراضی هم به نوازش شدن از طرف کودکان ملایم ندارند و یا دوستی با سگی که دنبال آنها نمی‌کند و موجب خشم‌شان نمی‌شود از دید آنها مانعی ندارد.
پاسخ دهید
پیوستن به بحثدیدگاه خود را در میان بگذارید