درباره ماهی قرمز بیشتر بدانیم

ماهی قرمز یا گلدفیش (Goldfish) یا Carassius auratus که به نام‌های ماهی گلی یا ماهی حوض نیز شناخته می‌شود؛ یکی از سخت جان ترین ماهی‌ها در آکواریوم و طبیعت است. آن‌ها در حدود 25 سال زندگی می‌کنند و می‌توانند تا حدود شصت سانتی‌متر رشد کنند. گلدفیش‌های مایل به قهوه‌ای بومی آسیای شرقی می‌باشند. اولین بار توسط چینی‌ها به عنوان ماهی آکواریومی پرورش داده شد و محبوبیت زیاد این ماهی آن را به آکواریوم‌های سراسر جهان برد. فرار ماهی‌ها از استخرهای پرورش یا رهاسازی ماهی‌های آکواریومی، آن‌ها را به ماهی رایجی در طبیعت تبدیل کرده است. از آنجایی که آن‌ها می‌توانند طیف گسترده‌ای از درجه حرارت را تحمل کنند، برخلاف اکثر ماهی‌های گرمسیری، می‌توانند در آب‌های سرد نیز زنده بمانند.

اکثر افراد داشتن این ماهی را یک یا چند بار در زندگی تجربه کرده‌اند. ممکن است آن را به عنوان ماهی آکواریوم، ماهی سفره هفت سین یا حوض‌تان خریده باشید. نکته قابل توجه اینجاست که در اکثر موارد این ماهی‌ها بیش از چند هفته دوام نمی‌آورند یا در یک دریاچه یا استخر رها می‌شوند.

جالب است بدانید بیش از 125 گونه ماهی قرمز وجود دارد. در حالی که تنها چند هزار تومان برای خرید آن‌ها پول می‌پردازید، کلکسیون دارها برای برخی نمونه‌های با ارزش آن‌ها چند میلیون تومان پول می‌دهند.

اگرچه ماهی قرمز ماهی سرسختی است اما به مراقبت خوب نیز احتیاج دارد. برای بهبود محل زندگی اسن ماهی با یک مخزن بزرگتر از تنگ شروع کنید. با فضای کافی و توجه بهتر رشد آن‌ها بهتر گشته و بسته به نوع ماهی قرمز از 15 تا 35 سانتی‌متر رشد خواهد کرد و بیشتر(بین 7 تا 10 سال) نیز عمر می‌کنند.

شرایط نگهداری ماهی قرمز در خانه

برای دو ماهی قرمز، به مخزنی با حجم حداقل 20 گالن یا تقریبا 75 لیتر احتیاج دارید. زمانیکه ماهی‌ها کوچک هستند شاید این مقدار در ابتدا زیاد به نظر برسد، اما باید بدانید که آن‌ها خیلی زود بزرگ می‌شوند. آب آن‌ها باید بدون کلر شود. بهترین راه برای این کار استفاده از ماده شیمیایی دکلرینیتور است. یک سیستم فیلیتر مناسب که هر دو نوع فیلیتر مکانیکی و بیولوژیکی را انجام می‌دهد نیز لازم است. یک سنگ هوا (airstone) – که در انتهای لوله پمپ هوا قرار دارد و به تهویه در آب کمک می‌کند- نیز باید تهیه شود.

اگر دمای هوا بین 18 تا 23 درجه سانتی گراد باقی بماند به هیتر احتیاجی نیست. این ماهی ها می‌توانند تا زمانیکه دمای آب ناگهانی در طول زمان کوتاهی تغییر نکند، در دماهای پایین زندگی کنند. سنگریزه در کف مخزن لازم نیست اما اگر از آن استفاده کردید مطمئن شوید که فضولات و باقی مانده غذای ماهی را که در کف مخزن گیر کرده اند را بیرون بکشید.

تغذیه ماهی قرمز

شاید یکی از نگرانی‌ها در خصوص نگهداری ماهی قرمز میزان زیاد فضولات آن است که می‌تواند به سرعت تانک را از آمونیاک پر کند. اگر ماهی قرمز فرصت پیدا کند آن‌‌ها را می‌خورد اما خوب است بدانید که معده آن‌ها به کوچکی چشم آن‌هاست در نتیجه برای حجم غذای آن‌ها یک یا حتی دو چشم کوچک پر از غذا تصور کنید! به آن‌ها به جای دادن حجم زیادی غذا در یک وعده، چند وعده غذا با حجم کمتر بدهید.

غذای مخصوص ماهی قرمز که معمولا به صورت پوسته‌ای است و روی آب باقی می‌ماند معمولا برای رژیم غذایی مورد نیاز آن‌ها کافیست. این غذا می‌تواند و در مواردی باید با کاهو یا اسفناج پخته شده یا برخی غذاهای زنده مانند میگو یا کرم‌های توبیفکس(کرم لجن) تکمیل شود. فراموش نکنید که تنها تکه کوچکی را در هربار به آن‌ها بدهید.

با توجه به تولید فضولات زیاد آن‌ها، حواستان به شرایط آب باشد. اگر مخزن مه گرفته به نظر می رسد ، حجم زیادی از آب را با آب سالم جایگزین کنید و هر هفته نیز یک چهارم بالایی سطح آب را بیرون ریخته و اب تازه  وارد مخزن نمایید. . اگر شما آنها را با غذای پوسته‌ای مخصوص ماهی قرمز تغذیه می‌کنید، ابتدا آن‌ها را قبل از تغذیه ماهی‌ها بخیسانید. اگر این کار را نکنید، ماهی غذای خشک را می خورد و در معده آن‌ها متورم می‌شو  و باعث مسدود شدن و مشکلاتی در حفره های هوا می شود. نتیجه این مشکل بیماری با عنوان ” flip-over ” در ماهی هاست که در آن ماهی قرمز به سمت پهلو یا وارونه شده شنا می‌کند یا شناور می‌ماند.

ماهی قرمز‌ها به سرعت به تغذیه شدن از جانب شما عادت می‌کنند و زمانیکه وارد اتاق می‌شوید، به لبه مخزن می آیند. آن‌ها شناگران پر جنب و جوش و سرگرم کننده‌ای هستند، اگر تنها آن‌ها را از تنگ‌های کوچک خارج کنید.