عفونت استاف در سگ

عفونت استاف (Staph Infection) انواع مختلفی دارد و نقاط مختلفی از بدن را درگیر می‌کند. شایع‌ترین نوع عفونت استاف در پوست دیده می‌شود، یعنی زمانی که باکتری‌ها از طریق بریدگی، زخم، خراش وارد بدن می‌شوند. چرک کردن زخم، قرمزی، حساسیت و کبره بستن پوست‌های اطراف زخم از نشانه‌های عفونت است. عفونت استاف در سگ اگر درمان نشود، وخیم‌تر شده و به عفونت خون (Septicemia) تبدیل می‌شود و سگ را می‌کشد.

نقاط دیگری از بدن که عفونت استاف به آن‌ها صدمه می‌زند عبارتند از: دیوارۀ قلب، مغز، نخاع، کلیه‌ها، دستگاه ادراری و دستگاه تولید مثل. تب و ضعف از نشانه‌های اولیۀ عفونت است. بنابراین اگر سگتان تب دارد، ضعف و یا کسالت غیرعادی در او می‌بینید یا زخم و خراش بر پوستش هست، به دامپزشک مراجعه کنید.

باکتری‌های سردۀ استافیلوکوک (Staphylococcus genus) بسیار گسترده و پراکنده‌اند، اما بیشتر آن‌ها ضرری ندارند، ولی بعضی از آن‌ها، مثل استافیلوکوکوس اورئوس (Staphylococcus aureus)، در هر کجای بدن ممکن است عفونتی ایجاد کند که به آن عفونت استاف می‌گویند. این عفونت ممکن است در برابر آنتی‌بیوتیک‌ها مقاوم باشد و بسته به اینکه کدام نقطۀ بدن سگ عفونت کرده باشد، ممکن است عفونت جان او را تهدید کند.

نشانه‌های عفونت استاف در سگ

• چرک کردن زخم و اطرافش
• قرمزی و التهاب
• تب
• ضعف و کسالت
• رفتارهای غیرعادی
• درد زیاد در ناحیۀ زخم
• کبره بستن یا پوسته‌پوسته شدن ناحیۀ زخم

انواع عفونت استاف در سگ

پوست:

پیودرما: عفونت چرکی (Pyoderma)

درماتیت: عفونت غیرچرکی (Dermatitis).

اندام‌ها:

متریت (Metritis)

عفونت دیسک و ستون مهره‌ها (Discospondylitis)

آنسفالیت (Encephalitis)

استئومیلیت (Osteomyelitis)

سیستیت (Cystitis).

نیام یا فاشیا (Fascia):

نکروز فاشیا (Necrotizing Fasciitis).

علل بروز عفونت استاف در سگ

• عفونت کردن بریدگی، زخم یا خراش.
• وارد شدن مواد آلوده به بینی، دهان یا چشم‌ها.
• بلعیدن مواد آلوده.
• تجهیزات پزشکی استریل‌نشده.

تشخیص عفونت استاف در سگ

اگر دیدید سگ شما تب دارد و بی‌حال و گیج است، فورا به دامپزشک مراجعه کنید. زمانی که زخم عفونی می‌شود، فقط کافی نیست که از زخم مراقب کنید تا خوب شود، بلکه به درمان‌های دیگر هم نیاز است.

اگر سگ شما زخم یا آبسۀ چرکی داشته باشد، که اطراف آن قرمز باشد و مقدار درد سگ متناسب با بزرگی زخم نباشد، دامپزشک به وجود عفونت استاف مشکوک می‌شود. او نمونه‌ای از ترشحات زخم را به آزمایشگاه می‌فرستد تا نوع عفونت را دقیق شناسایی کند، گرچه انجام این کار واجب نیست. زیرا تقریبا درمان همۀ عفونت‌های پوستی پماد آنتی‌بیوتیک است که اگر لازم باشد دامپزشک آنتی‌بیوتیک خوراکی هم برای سگ تجویز می‌کند.

باکتری سردۀ استاف اندام‌های مهم بدن را نیز می‌تواند درگیر کند. عامل عفونت دستگاه ادراری معمولا باکتری استاف است. از نشانه‌های آن می‌توان به درد در زمان ادرار کردن، خون در ادرار (Hematuria)، کدر بودن ادرار، تغییر رنگ  و بوی ادرار اشاره کرد. دامپزشک نمونه‌ای از ادرار را برای کشت ادرار، آزمایش میکروسکوپی و دیگر آزمایش‌ها به آزمایشگاه می‌فرستد.

به ندرت عفونت استاف دیسک‌های بین مهره‌ای یا خود استخوان‌های مهره را درگیر می‌کند. این عفونت با درد شدید، تب، ورم و از دست دادن وزن همراه است. اگر التهاب به قدری زیاد شود که به نخاع فشار آورد، موجب رعشه و عدم تعادل هم در سگ دیده می‌شود. در این موارد دامپزشک برای تشخیص بهتر و دقیقتر از عکس با اشعۀ ایکس، گرفتن مایع نخاعی و کشت خون استفاده می‌کند.

نادرترین و در عین حال خطرناک‌ترین نوع عفونت استاف نکروز فاشیا است. در این بیماری بافت‌های فاشیا یا مانیا که عضلات را سر جای خود نگه می‌دارند عفونی می‌شود و خیلی سریع پیشرفت می‌کند و تبدیل به بیماری همستی (Systemic) می‌شود، یعنی چند اندام را همزمان درگیر می‌کند. نکروز فاشیا، اغلب، بیماری مرگباری است و درمان آن ممکن است به جراحی برای برداشتن عضو آسیب‌دیده یا قطع عضو نیاز داشته باشد. خوشبختانه، این بیماری بسیار نادر است و بیشتر سگ‌هایی که عفونت استاف دارند، به این مرحله نمی‌رسند.

درمان عفونت استاف در سگ

اولین درمان عفونت استاف آنتی‌بیوتیک است. برای عفونت‌های پوستی پماد آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود و برای جلوگیری از گسترش عفونت به داخل بدن، دامپزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک خوراکی هم تجویز کند. از پماد آنتی‌بیوتیک، تا زمانی که زخم بسته شود و بهبود یابد، باید استفاده شود و سگ باید تا زمانی که احتمال برگشت عفونت هست، آنتی‌بیوتیک بخورد.

در مواردی که عفونت داخلی است، در کنار آنتی‌بیوتیک خوراکی، درمان‌های دیگری هم تجویز می‌شود که از بیماری به بیمار دیگر فرق می‌کند. قرار دادن استنت برای بیرون کشیدن مایع اضافی و جدا کردن بافت‌های نکروزی از جمله تصمیماتی است که دامپزشک می‌گیرد.

دوران نقاهت عفونت استاف در سگ

اگر دستورات دامپزشک به خوبی رعایت شود. داروها درست و به‌موقع به سگ داده شود و سگ در محیط گرم و تمیز نگهداری شود، عفونت استاف پوستی در مدت چند روز یا چند هفته بهبود می‌یابد. به ندرت دیده می‌شود که بدن سگ در برابر آنتی‌بیوتیک مقاوم است و آن زمان دامپزشک چند آنتی‌بیوتیک همزمان تجویز می‌کند.

درمان عفونت‌های داخلی به این سادگی نیست و آنتی‌بیوتیک‌ها به‌تنهایی نمی‌توانند اثرات مخرب عفونت استاف، بر اندام‌ها و بافت‌های اطراف آن‌ها، را ترمیم کنند. با این حال با رعایت دقیق دستورات دامپزشک، در بیشتر مواقع، احتمال درمان بسیار زیاد است.