نشانه‌های باردار بودن پاراکیت‌

پاراکیت ها پرندگان کوچکی از تیرۀ طوطیان(psittacidae) یا کونیرها(conure) هستند که طول آنها حدود 15 الی 45 سانتی‌متر است. این پرندگان به رنگ‌های رنگین‌کمان در طبیعت وجود دارند. آنها پرندگان نسبتا باهوشی هستند که آواز خواندن و تقلید صدا را دوست دارند. رایج‌ترین پاراکیت مرغ عشق است. پاراکیت‌ها تخم گذارند. اگر یک جفت پاراکیت نزد خود نگهداری می‌کنید حتما دوست دارید بدانید نشانه‌های باردار بودن پاراکیت‌ ها کدام است.

اطلاعات کلی درباره ی پاراکیت‌ها

پاراکیت ها برای تخم گذاری به جفت نیاز ندارند، با این حال تخم بارور نشده‌ی آنها به جوجه تبدیل نمی‌شود. این پرندگان بسته به گونه‌شان بین 5 تا 36 ماهگی از نظر جنسی بالغ می‌شوند و جفت‌گیری می‌کنند. آن‌ها ترجیح می‌دهند برای باقی عمر خود با جفت خود بمانند. پاراکیت‌های جفتگیری کرده باید از سایر همنوعان خود جدا شوند، چراکه پرخاشگر می‌‌شوند. همچنین پاراکیت ماده‌ای که در حال جفتگیری است به رژیم غذایی ویژه با دانه‌های چرب بیشتر و مکمل‌های ویتامین نیاز دارد.

راه رایج تشخیص جنسیت پارکیت‌ها رنگ ناحیه‌ی بالای منقار آنهاست، ولی این رنگ بسته به نژاد پاراکیت متغیر است. اگر شما می‌خواهید پرنده‌تان تولید‌مثل کند، برای او پودر استخوان به عنوان ماده‌ی حاوی کلسیم تهیه کنید. همچنین با یک دامپزشک دربارۀ مواد غذایی مورد نیاز او مشورت کنید و از سلامت کافی آن‌ها برای تخم‌گذاری مطمئن شوید.

نشانه‌های باردار بودن پاراکیت‌ و تخم‌گذاری

برای ایجاد یک تخم بارور شده، پاراکیت ماده باید با پاراکیت نر معمولا بیش از یک بار جفت گیری کند. پاراکیت ماده در طول 30 ساعت بعد از جفتگیری، در صورتی که پاراکیت نر موفق شده باشد او را بارور کند، تخم گذاری می‌کند. معمولا هر دو روز یکبار یک تخم و در مجموع بین سه تا هشت تخم می‌گذارد. قبل از تخم‌گذاری، معمولا شکم پرنده‌ی ماده به صورت قابل ملاحظه‌ای تکان‎‌های بیشتری می‌خورد. ممکن است پرهای او شروع به ریختن کنند و او از پرهای خود برای ساخت لانه‌اش استفاده می‌کند. پاراکیت ماده ممکن است شروع به تکرار کردن مداوم کارهایی مثل تمیز کردن خودش یا چرخیدن به شیوه‌ای خاص به دور قفس کند ولی این رفتارها باید تنها برای چند ساعت بروز کنند.

نشانه های وجود مشکل

در کنار اطلاع از نشانه‌های باردار بودن پاراکیت‌ خوب است نشانه‌های وجود مشکل در پاراکیت را نیز بدانید تا بتوانید به موقع اقدامات لازم را انجام دهید.

معمولا گیر کردن تخم به طور رایج در پاراکیت‌ها اتفاق می‌افتد. اغلب اوقات زمانیکه مادر به اندازۀ کافی ویتامین دریافت نکرده باشد، در غذاهایش تنوع نداشته باشد و یا کمبئد کلسیم داشته باشد این مشکل روی می‌دهد. زمانیکه پرنده دچار گیر کردگی تخم می‌شود در واقع تخم در محل خروج گیر کرده و به ارگان‌های داخلی پرنده فشار می‌آورد و ونهایتا منجر به مرگ آن می‌شود.

نشانه‌های این بیماری شامل تورم شکم (شکم پرندگان هرگز ورم نمی‌کند مگر اینکه مشکلی وجود داشته باشد)، تنگی نفس و لنگیدن است. نشستن روی زمین در یک دوره ی زمانی طولانی هم نشانه ی وجود مشکل است. حتی اگر کمی از نشانه‌های گیر کردن تخم را در پرنده‌ی خود مشاهده کردید، حتما به دامپزشک متبحر در زمینه‌ی پرندگان مراجعه کنید. اگر از دامپزشک کمک نگیرید امکان مرگ پاراکیت شما زیاد است.