10 سوال مهمی که باید قبل از آوردن حیوان خانگی به آن پاسخ دهید
بدون شک روزی که حیوان خانگی خود را به خانه می‌آورید یکی از بهترین روزهای زندگی شماست. تصور آوردن حیوان خانگی گاهی برای ما آنقدر شیرین می‌شود که فراموش می‌کنیم قبل از آن خوب به همه شرایط و سختی‌های این کار نیز فکر کنیم. اما پیش از این روز باید به مسائل مهمی بیاندیشید و خود را برای مقابله با بعضی چیزها آماده کنید. در اینجا به 10 سوالی اشاره می‌کنیم که قبل از آوردن حیوان خانگی ، باید به آن پاسخ دهید:
1. آیا زمان کافی برای حیوان خود دارید؟
قبل از آوردن حیوان خانگی از خود بپرسید آیا وقت دارید هر روز سگ خود را به پیاده‌روی ببرید؟ هر روز وقت دارید که گربۀ خود را ورزش دهید؟ اگر پاسخ شما به این سوال‌ها منفی است و کسی را هم ندارید که به جای شما این کارها را انجام دهد، پس نباید سگ یا گربه‌ای به زندگی خود اضافه کنید. شاید برای شما نگهداری از پرنده یا ماهی مناسب‌تر باشد. آن‌ها به نسبت حیوانات کم توقع‌تری هستند.
2. آیا نژادی که انتخاب کرده‌اید برای شیوه و شرایط زندگی شما مناسب است؟
شما نباید نژاد سگ یا گربه‌ای را که می‌خواهید به سرپرستی بگیرد صرفا بر اساس خوشگلی یا مُد انتخاب کنید. سگ‌ها و گربهها وقتی توله هستند خیلی بامزه به نظر می‌رسند، اما وقتی بزرگ‌تر می‌شوند معلوم می‌شود چه قدر پرانرژی، عجول یا حتی خرابکار هستند و در این زمان است که متاسفانه صاحبانشان آن‌ها را رها می‌کنند یا به پناهگاه‌ها تحویل می‌دهند. قبل از آوردن حیوان خانگی نژادهایی که دوست دارید را به خوبی بشناسید. دربارۀ آن‌ها بسیار بخوانید و اگر می‌توانید با کسانی که حیوانی از آن نژاد دارند صحبت کنید. اگر با شناخت بیشتر متوجه شدید که نژادی که دوست دارید با شرایط زندگی شما و نیازهایتان مطابقت ندارد، علاقۀ ذهنی خود را تغییر دهید و به سراغ نژاد دیگری بروید.
یک مثال خوب برای انتخاب بر اساس مد، انتخاب سگ شی‌واوا است که چندی پیش فراگیر شده بود. آن‌ها کوچکند و کم‌توقع، و به نظر می‌رسد برای همۀ زندگی‌ها مناسبند. آنچه کمتر کسی می‌داند و به آن فکر می‌کند این است که این سگ‌های بامزه اصلا میانۀ خوبی با کودکان ندارند و بسیار مواقع کودکان را بدون هیچ دلیلی گاز می‌گیرند.
این مسئله فقط دربارۀ سگ‌ها صادق نیست، گربهها هم همین‌طورند. نژادهای مختلف گربه نیازها و خصوصیات اخلاقی متفاوتی دارند. بعضی از آن‌ها به صاحبان خود وابسته هستند و مدام نیازمند توجه و نوازشند، اما بعضی دیگر مستقل‌ترند.
3. آیا با دامپزشک مشورت کرده‌اید؟
از دوستان خود که حیوان خانگی دارند راجع به دامپزشکشان بپرسید. دامپزشکی را انتخاب کنید که با نیازها و خلقیات شما جور باشد. این انتخاب بسیار مهم است، چون قرار است یک عمر با او در ارتباط باشید. بعد از انتخاب دامپزشک با او مشورت کنید که چه نوع حیوان خانگی برای شما مناسب است. دربارۀ نژاد حیوان خود با او صحبت کنید. توصیه‌های او را جدی بگیرید، اما زودباور نباشد. نظرات دامپزشک‌های دیگر را در اینترنت بخوانید. از بیمارهای دیگر او راجع به میزان رضایتشان پرس‌وجو کنید و در نهایت راجع به دامپزشک حیوانتان و آنچه به شما می‌گوید تصمیم بگیرید.
4. آیا خانۀ شما مناسب حیوان خانگی‌تان است؟
آیا می‌دانید که خوراکی کوچکی مثل آدامس می‌تواند سگ شما را بکشد و یا قرص مسکن ابوپروفن (Ibuprofen) گربۀ شما را مسموم می‌کند؟ پس باید قبل از آوردن حیوان خانگی تان، در خانه راه بروید و گوشه و کنار آن را جستجو کنید تا چیزهایی را که برای حیوانتان ضرر دارد از دسترس او خارج کنید. کابینت‌هایی که در ارتفاع پایین قرار دارند، روی میزها، بطری‌ها و جعبه‌های روی زمین را بررسی کنید تا مواد شیمیایی و خوراکی‌هایی را که برای حیوانتان خطر دارد جمع‌آوری کنید. سیم‌های برق و نخ جمع‌کنندۀ پرده را به‌گونه‌ای قرار دهید که حیوانان نتواند موقع بازی آن‌ها را بجود یا دور خود بپیچد. در خانه و حیاط نباید گل و گیاه سمی، مثل گیاه دیفن‌باخیا (Dieffenbachia)، داشته باشید.
5. غذای مناسب حیوان خانگی‌تان را تهیه کرده‌اید؟
اگر تصمیم دارید به حیوانتان غذای خانگی بدهید، باید بدانید چه چیزهایی برای سلامت او خوب است و چه چیزهایی بد. اما اگر تصمیم گرفته‌اید که غذای آماده و کارخانه‌ای برای او بخرید، باید تحقیق کنید که غذای کدام کارخانه سالم و مغذی است. بر روی بعضی بسته‌های غذایی ادعاهایی نوشته شده است که صحت ندارد و بعضی بسته‌ها بسیار زیبا هستند، اما برای سلامت حیوان شما مفید نیستند. برای این انتخاب می‌توانید با دامپزشکتان مشورت کنید. توجه داشته باشد که غذای مناسب برای حیوانتان را باید با توجه به سن و وزن او انتخاب کنید، چون بدن حیوان شما در هر سنی به مواد غذایی مشخصی نیاز دارد.
6. آیا برای دوران سازگار شدن او با محیط جدیدش آماده‌اید؟
اگر شما توله سگی را به خانۀ خود می‌آورید باید برای گریه کردن و بی‌تابی‌های او آماده باشید. آن‌ها وقتی به خانۀ جدیدشان می‌روند همۀ شب را گریه می‌کنند، اما نباید آن‌ها را به رختخواب خود ببرید و کنار خود بخوابانید. قبل از آوردن او، فضایی محصور و آرام، در خانۀ خود، برایش فراهم کنید. در آن تخت، ظرف آب و عروسکش را بگذارید. این فضای محصور مانع از سرگردان شدن تولۀ شما در خانه می‌شود. در طول روز چند ساعتی به او اجازه دهید که با نظارت شما آزاد باشد و هرجا را دوست دارد بو بکشد. در این هنگام شما ممکن است متوجه خطراتی شوید که او را تهدید می‌کند، ولی از چشم شما دور مانده است.
اگر حیوانی که به خانۀ خود می‌آورید یک بچه گربۀ کوچک باشد، کار شما کمی آسان‌تر است. محل خواب او را نزدیک جعبۀ خاکش بگذارید تا برای پیدا کردنش دچار مشکل نشود.
کار شما زمانی سخت می‌شود که یک حیوان خانگی داشته باشید و بخواهید حیوان دیگری را به جمع خود اضافه کنید. در چنین موقعیتی باید مطمئن باشید که حیوان شما از جانب حیوان جدید احساس خطر نمی‌کند و یا به او آسیب نمی‌زند.
7. آیا برای آموزش و تربیت حیوان خود آمادگی دارید؟
اگر می‌خواهید همزیستی مسالمت‌آمیزی با حیوان خود داشته باشد، باید تربیت او را از همان روز اولی که به خانه‌تان می‌آید آغاز کنید. اگر حیوان شما یک بچه گربه است، نحوۀ استفاده از جعبۀخاکش را به او بیاموزید. اگر حیوان شما یک توله سگ است، از همان روز اول به او قلاده ببندید و او را برای گردش به اطراف خانه ببرید تا محیط را بشناسد و ترسش از محیط غریبه از بین برود. قبل از آوردن حیوان خانگی مانند سگ، شما باید دربارۀ نحوۀ آموزش موارد مختلف به سگتان مطالعه کنید و اگر می‌توانید فیلم‌های آموزشی تماشا کنید؛ مواردی مثل جای ادرار و مدفوع، نحوۀ راه رفتن با قلاده، نخوردن خوراکی‌های روی زمین، گاز نگرفتن و… . به هر حال شما باید برای تربیت او آماده باشید و این کار را از همان روز اول شروع کنید.
8. آیا برای او اسباب‌بازی و تشویقی مناسب تهیه کرده‌اید؟
تشویقی از ابزار ضروری برای آموزش توله سگ‌هاست. شما باید، بعد از پرس‌وجو و تحقیق، تشویقی‌ای را انتخاب کنید که بیشترین ارزش غذایی را داشته باشد. ممکن است تولۀ شما طعم آن را دوست نداشته باشد، در این صورت باید طعم تشویقی را تغییر دهید. از طرف دیگر وقتی توله سگ شما تشویقی را دوست دارد، کاری را که بگویید انجام می‌دهد تا زودتر تشویقی نصیبش شود، اما شما باید در برابر این وسوسه که سخاوتمندانه و بی‌دلیل به او تشویقی دهید مقاومت کنید. شما باید همیشه در جیب خود تعدادی تشویقی داشته باشید تا هر کار خوبی کرد به او بدهید تا برای انجام دوبارۀ آن تشویق شود. این روند تا وقتی که مورد تربیتی در او درونی شود باید ادامه داشته باشد. نکته‌ای که نباید فراموش کنید و همیشه باید پیش چشم داشته باشید این است که اگر سگ شما بیش از حد تشویقی بخورد دچار چاقی می‌شود.
در انتخاب اسباب‌بازی هم باید دقت کنید. اگر اسباب‌بازی از جنس پوست باشد، ممکن است سگ شما آن را پاره کند و تکه‌های آن در گلویش گیر کند و منجر به خفگی یا گرفتگی روده شود. اسباب‌بازی‌ها نباید دکمه یا ریسمانی داشته باشد که سگ بتواند آن را قورت دهد. همچنین دقت کنید اسباب‌بازی‌ها از مواد غیرسمی ساخته شده باشند.
برای گربهها می‌توانید درخت گربه، پنیر گربه، موش‌های ساخته‌شده از نعنای گربه و چوب‌دستی‌های پردار تهیه کنید. گربهها بازی با نور لیزر را نیز خیلی دوست دارند.
9. دربارۀ عقیم‌سازی حیوانتان تصمیم گرفته‌اید؟
عقیم‌سازی یعنی تخلیۀ رحم و تخمدان در ماده‌ها و تخلیۀ بیضه‌ها در سگ‌ها. با این عمل سگ یا گربۀ شما جفت‌گیری نمی‌کند و باردار نمی‌شود. دربارۀ زمان عقیم کردن حیوانتان با دامپزشکتان مشورت کنید. معمولا این عمل را بین 4 تا 6 ماهگی حیوان و قبل از اینکه او بالغ شود انجام می‌دهند.
احساساتی نباشید. با عقیم‌سازی، او بخشی از لذت زندگی خود را، مثل جفت‌گیری یا بارداری و زایمان، از دست نمی‌دهد. همچنین توانایی محافظت از شما را از دست نمی‌دهد. حیوان ماده اگر باردار نشود احساس کمبود نمی‌کند، اما وقتی توله‌هایش را از او جدا می‌کنید آزار می‌بیند.
اگر به سلامت حیوانتان اهمیت می‌دهید، به عقیم کردن او فکر کنید. با عقیم کردن، احتمال ابتلایش به سرطان را بسیار کاهش می‌دهید.
10. آیا قبل از آوردن حیوان خانگی به گم شدن او فکر کرده‌اید؟
هر حیوانی باید شناسنامه داشته باشد، اما شناسنامه تا زمانی به درد شما می‌خورد که حیوانتان پیش خودتان باشد. هر کسی ممکن است روزی حیوان خود را گم کند. اطلاعات خود و شماره تماستان را روی قلادهاش بنویسید یا پلاکی بسازید که این اطلاعات رویش حک شده باشد. عکس حیوانتان را همراه خود داشته باشید. عکسی که سگتان در آن واضح افتاده باشد، تا اگر لازم شد بتوانید عکس را تکثیر کنید یا در محلی آگهی کنید. می‌توانید به قلادهاش دستگاه GPS وصل کنید، اما اگر قلاده از گردن حیوانتان جدا شود این مورد دیگر کاربرد ندارد. میکروچیپ بهترین روش برای شناسایی حیوان شماست. اگر آدرس یا شمارۀ تماستان تغییر کرد، آن را حتما به سازمانی که میکروچیپ حیوانتان را ثبت کرده است اطلاع دهید. با اینکارها، حیوان شما اگر گم شود، شانس بیشتری دارد تا دوباره نزد شما بیاید.
آوردن حیوان خانگی بدون در نظر گرفتن نیازهای حیوان و شرایط خودمان، گاهی منجر به سپرده شدن این حیوانات به پناهگاه‌ها می‌شود. حتما قبل از این که اقدام کنید بسیار تحقیق و مطالعه کنید.
پاسخ دهید
پیوستن به بحثدیدگاه خود را در میان بگذارید